Boynu bükük saatlerdeyim şimdi
Uzanıp giden bir gecede yalnızlığıma kalkıyor kadehler
Sarhoş gönlüm yanıyor
Yıllanmış, incitici avuntulardayım şimdi
Yolum düzleşmiyor bir türlü
Aklım kayıyor
Utanç maskesine bürünüyor yüzüm
Bir pencere köşesinde yitik bir anıya gebeyim
Saklambaç gündüzler var bedenimde
Biliyor musun?
Artık gözlerim ağlamaya alıştı
Çok değil
Birkaç yalnızlık şarkısı yetti bana
Şimdi saniyelerde bocalanıyorum
Akşam güneşi oluyor hayalin
Bedenim yıllanıyor
Saniyeler ömrümü tüketiyor sanki
Kaldırım taşı bir arzuda kaldı hayalim
Sen olmalıydın şimdi yanımda
Ellerimin soğuğuna düşmeliydin
Kırık bir akşam arzusuna dağılmalıydı gülüşün
Beni yine kızdırmalıydın
Sakinleştiğimde
Boncuk boncuk bir bakışa akmalıydı gözlerin
Yalancı ayrılıkları verdin yüreğime
Sinmiyor içime
Düşünemiyorum
Aklım çıkıyor
Kabullenemediğim bir terk ediliş değil bu
Nefesimin rengi,
Saatlerimin sakinliğinden koptum sanki
Anlamsız gelen yığınlar kondu yüreğime
Kovamadığım uyduruk kâbuslar dadandı gecelerime
İntihar mektupları sindi şiirlerime
Çık gel ne olursun
Ayık bir akşam güneşinde sarıl boynuma
Yüzün gülsün
Ay parçası bir gamze belirsin yüzünde
Kırık bir aynada beni şekilsiz bırakma
Tut ellerimden
Dayanamam bu sevgisizliğe
Şakaklarım bir silahın namlusuna sevdalandı sanki
Gözlerim bir karanlığın hükmüne buruşuk
Tenim yenilgisiz bir fırtına
Hayallerim saçmalığın en ahmakçasına kul oldu
Ya bir sensizlik yalnızlığında
Ya da birkaç saniyede ömrüme yitik düşeceğim
Ah bir an düşse hayalin gözlerimden
En etkili uyku ilaçlarına düşse ruhum
Kalkmadan, silinse bu sensizlik mazisi
Bırak
Bir akşam kırılgan yüreğimle,
Çarmıha gerilmiş sinemle, uyumuş gibi yapayım
Çıkıp gelmeyeceksin artık biliyorum
Unutulmuş bir satır kaldı bu şiirde
Seni bulamıyorum tenimde
Yetmiyor bu acılar bana
Sinem daha çatlamadı çünkü
Gözlerim sabitlenmedi bir yere
Son nefese emanet etmedim daha kalbimi
Çünkü sen bende daha bitmedin aşkım
Bitmedin…